Արևմտահայ թերթերից մեկը՝ խիստ ուշшգրшվ հոդված-պատմություն է հրապարակել՝ կապված, մեր հայերանկցի հերոսական արարքի հետ․․
Թուրքիայում սшր-uшփելի պահի հզոր երկր-шշшրժը ցն.ցել է քաղաքը և շենքերի փլուզման պատճառ դարձել․ Քաոսի մեջ եղել է Հակոբ Արսլանյան անունով մի հայ, ով ապրում էր երկրաշարժից փլուզված բազմաբնակարան շենքում՝
Եվ այն ինչ արեց հայազգի հայրը՝ շատերուն ոգևորվելու պատճառմը դարավ։ Նրա որդին թակարդում էր ներսում, և նա գիտեր, որ պետք է արագ գործեր`
Վտանգավոր իրավիճակ.
Յակոբի բազմաբնակարան շէնքը անկայուն էր ու վտանգաւոր, բեկորներն ու փլատակները փակած էին իր որդու ճանապարհը: Շենքի հետագա փլուզման հավանականությունը մեծ էր, և Հակոբի կյանքը վտանգի տակ էր, եթե նա փորձեր փրկել որդուն: Այնուամենայնիվ, նա որոշում է կայացրել փորձել փրկել իր երեխային՝ իմանալով, որ ժամանակը սպառվում է`
Հերոսական ակտ.
Յակոբը, չնկատելով իր անվտանգութիւնը, միայնակ մտաւ փլուզուող շէնքը՝ փլատակների ու աւերակների միջով որոնելով իր որդուն: Որոնումները հոգնեցուցիչ էին և վտանգավոր, Հակոբը նավարկում էր անկայուն կառույցներով և խուսափում ընկնող առարկաներից`
Փրկելով Իր Որդուն.
Այն բանից հետո, ինչ պետք է թվար, որ հավերժություն լիներ, Հակոբը վերջապես գտավ իր որդուն թակարդված բեկորների տակ: Նա զգուշորեն և արագ հեռացրել է բեկորները՝ ազատելով որդուն և դուրս բերելով փլուզվող շենքից ապահով վայր`
Երախտագիտության վերամիավորումներ.
Հայրն ու որդին վերամիավորվել են դրսում՝ շրջապատված փրկարարների և նրանց հարևանների կողմից, ովքեր հավաքվել էին օգնելու: Նրանց վերամիավորման թեթևությունն ու ուրախությունը շոշափելի էին, և Հակոբի հերոսական արարքը նշվեց բոլոր ականատեսների կողմից`
Յակոբ Արսլանեանի քաջութիւնն ու անձնուրացութիւնը ներշնչանք են բոլորիս համար։ Վտանգի ու ռիսկի դեպքում նա նախընտրեց վտանգել իր կյանքը՝ փրկելու համար որդուն՝ ցույց տալով, որ ծնողի սերը սահմաններ չունի։ Յակոբի պատմութիւնը յիշեցում է, որ ճգնաժամի ժամանակ մենք կարող ենք ուժ գտնել անելու այն, ինչ անհրաժեշտ է անել..
