Սերը համբերող է, քաղցրաբարո է. Սերը չի նախանձում, չի ամբարտավանում, չի գոռոզանում, անվայել վարմունք չի ունենում,իրենը չի փնտրում…
Բարկությաբ չի գրգռում, չար բան չի խորհում, անիրավության վրա չի ուրախանում,այլ ուրախանում է ճշմարտության վրա…
Ամեն բանի դիմանում,ամեն բանի հավատում է,մշտապես հույս է տածում, ամեն բանի համբերում…
(Ա Կորնթացիս 13:4-7)։ Սերը չի վերջանում
