«Ուղղակի ուզում եմ նայեմ էդ աբիժնիկների աչքերի մեջ ու ասեմ, տո արա այ․․․» Լևոն Հարությունյան

«Ես իմ առաջին քայլերը Լալայի հետ եմ արել, արել եմ Մետրո թատրոնում՝ 1992-93թթ…Այդ ժամանակվանից ինքն իմ կողքին է եղել…Լալան հիմա էլ կա: Բայց նաեւ կա շատ-շատ պատճառներով…Ինքը թողնում է հրաշք սերունդ, որը ստեղծելու է մշակույթի մի օդ, որը հետո շնչելու ենք…

Լալան այդ տեսակն էր, մեծ էր, առանց որեւէ մեկին նեղություն տալու հանկարծակի գնաց… Ինքը բնության նման էր, ամեն ինչն ակնթարթի տակ էր որոշում, իր գնալն էլ այդպես էր»: Դերասանը իր խոսոքում նաև բարկացավ։  Տեսանյութը ստորև՝